آسانسور تجاری | آریانانوین

اصول طراحی و ساخت شستی آسانسور مجتمع های تجاری

آسانسورها در مجتمع‌های تجاری بزرگ، نه تنها ابزاری برای جابجایی عمودی، بلکه بخشی حیاتی از زیرساخت حمل‌ونقل داخلی محسوب می‌شوند. در این محیط‌ها با ترافیک بسیار بالا، شستی‌ داحل کابین و شستی‌ طبقات به عنوان رابط اصلی تعامل کاربر با سیستم آسانسور، نقشی کلیدی ایفا می‌کنند. طراحی نامناسب این شستی‌ها می‌تواند منجر به سردرگمی، کندی در جریان ترافیک و حتی حوادث ایمنی شود.

در مجتمع‌های تجاری، به دلیل حجم بالای تردد افراد با توانایی‌های جسمانی متفاوت (از جمله افراد دارای معلولیت، سالمندان، کودکان و کاربران ویلچر)، دوام و قابلیت دسترسی (Accessibility) در طراحی شستی‌ها از اهمیت مضاعفی برخوردار است. یک شستی کارآمد باید علاوه بر زیبایی ظاهری که با طراحی داخلی لوکس ساختمان همخوانی داشته باشد، استانداردهای ایمنی سختگیرانه‌ای را رعایت کرده و در برابر استفاده مداوم و گاه خشن کاربران مقاوم باشد. این مقاله به بررسی عمیق استانداردها و اصول طراحی این رابط‌های حیاتی در آسانسورهای تجاری می‌پردازد.

۱. استانداردهای کلیدی طراحی و ایمنی

طراحی شستی‌های آسانسور تحت نظارت دقیق مجموعه‌ای از استانداردها قرار دارد که هدف اصلی آن‌ها اطمینان از ایمنی، قابلیت اطمینان و دسترسی برای همه کاربران است.

۱.۱. استانداردهای بین‌المللی (سری EN 81)

مهم‌ترین مجموعه استانداردها در سطح جهانی، سری EN 81 اروپا است که مرجع بسیاری از استاندارد ملی در سراسر جهان (از جمله ایران) قرار گرفته است.

  • EN 81-20 (و نسخه جایگزین آن EN 81-20:2014): این استاندارد بر الزامات ایمنی کلی برای ساخت و نصب آسانسورهای برقی برای جابه‌جایی اشخاص و بار تمرکز دارد. این استاندارد ابعاد، نحوه نصب شستی‌ها، مقاومت الکتریکی و مکانیکی آن‌ها را پوشش می‌دهد.
  • EN 81-70 (دسترسی‌پذیری): این بخش به طور خاص به الزامات افزایش قابلیت دسترسی برای افراد ناتوان و کم‌توان می‌پردازد. این استاندارد تعیین می‌کند که دکمه‌ها باید در چه ارتفاعی نصب شوند، چه اندازه و فاصله‌ای داشته باشند و چگونه باید علائم بصری و لمسی لازم برای افراد دارای اختلالات بینایی را فراهم کنند.

۱.۲. الزامات ملی و محلی

علاوه بر استانداردهای بین‌المللی، هر کشور  برای طراحی پنل داخل کابین و پنل طبقات مقررات محلی خاص خود را دارد. در ایران، سازمان ملی استاندارد ایران (ISIRI) از استانداردهای بین‌المللی تبعیت کرده و آن‌ها را بومی‌سازی می‌کند. رعایت دقیق این مقررات برای اخذ تأییدیه‌های فنی و بهره‌برداری از آسانسور در پروژه‌های تجاری الزامی است. این استانداردها اغلب در مورد مواد استفاده شده، مقاومت در برابر آتش و الزامات مشخص برای نصب در ساختمان‌های عمومی سخت‌گیری بیشتری اعمال می‌کنند.

۲. اصول طراحی شستی‌های کابین (COP)

شستی‌های کابین (Call Panel Operation) محلی هستند که کاربر در داخل کابین با آن‌ها تعامل دارد تا طبقه مورد نظر خود را انتخاب کند. در محیط‌های تجاری شلوغ، کارایی و خوانایی این پنل حیاتی است.

۲.۱. دسترسی‌پذیری (Accessibility)

اصول دسترسی‌پذیری برای کاربران با محدودیت‌های حرکتی، به ویژه کاربران ویلچر، باید در طراحی COP رعایت شود:

  • ارتفاع نصب: بر اساس استاندارد EN 81-70، مرکز ارتفاع دکمه‌های اصلی انتخاب طبقه نباید از بالاتر از سطح زمین (کف کابین) باشد. این ارتفاع امکان دسترسی آسان برای کاربر ویلچر را فراهم می‌سازد.
  • ابعاد و فاصله دکمه‌ها: قطر یا ابعاد هر دکمه باید به اندازه‌ای باشد که فشردن آن آسان باشد، معمولاً حداقل قطر توصیه می‌شود. فاصله مرکز تا مرکز دکمه‌ها باید حداقل 30 mm  باشد تا از فشردن همزمان دکمه‌های مجاور جلوگیری شود.
  • کنتراست نوری و رنگی: دکمه‌ها باید دارای کنتراست کافی با پس‌زمینه باشند. رنگ چراغ پس‌زمینه دکمه‌ها (مثلاً روشن شدن سبز برای دکمه‌ای که فعال شده است) باید واضح و از زوایای مختلف قابل رؤیت باشد.

۲.۲. شاخص‌های لمسی (بریل)

برای تضمین دسترسی‌پذیری کامل، هر دکمه انتخاب طبقه باید دارای علائم برجسته و قابل لمس (بریل) باشد.

  • محل قرارگیری بریل: علائم بریل باید در زیر یا کنار شماره طبقه روی شستی داخل کابین آسانسور حک شده باشند. برای طبقه همکف (Ground Floor) معمولاً از حرف ‘G’ یا ‘E’ (برای Entrance) به صورت بریل استفاده می‌شود.
  • نمادهای اضطراری: دکمه زنگ خطر (آلارم) و دکمه باز کردن درب باید دارای نمادهای مشخص و متمایز (معمولاً به صورت دایره یا مثلث) باشند که بدون نیاز به خواندن، قابل تشخیص باشند.

۲.۳. عملکرد دکمه‌ها و سیستم‌های اضطراری

پنل کابین باید شامل مجموعه‌ای استاندارد از دکمه‌ها باشد:

  • انتخاب طبقات: دکمه‌های مجزا برای هر طبقه سرویس‌دهی شده.
  • دکمه‌های عملیاتی: دکمه‌های باز کردن درب و بستن در توصیه می‌شود دکمه بستن درب به صورت ثانویه (با فشار طولانی یا ترکیب با دکمه دیگر عمل کند تا به طور تصادفی فعال نشود.
  • آلارم (زنگ خطر): این دکمه باید همیشه قابل دسترس و متمایز باشد. پس از فعال‌سازی، باید یک مسیر ارتباطی دو طرفهبا اتاق کنترل یا مرکز خدمات اضطراری برقرار شود.

۲.۴. نمایشگرها و بازخورد بصری

نمایشگرها در COP اطلاعات حیاتی را در مورد موقعیت کابین و جهت حرکت فراهم می‌کنند.

  • وضوح و اندازه: در محیط‌های تجاری پرنور، نمایشگرها باید از تکنولوژی‌های LED یا TFT با روشنایی بالا استفاده کنند. اندازه‌گیری روشنایی  باید به گونه‌ای باشد که در برابر نور خورشید یا نورپردازی شدید محیط قابل خواندن باشد.
  • جهت حرکت: نمایش جهت حرکت (فلش‌های بالا/پایین) باید بزرگ، واضح و با تأخیر کم به‌روزرسانی شود تا کاربر احساس کند سیستم به فرمان او پاسخ می‌دهد.

۲.۵. زیبایی‌شناسی و دوام مواد

در مجتمع‌های تجاری لوکس، ظاهر شستی‌ کابین آسانسور مستقیماً بر تجربه کلی کاربر تأثیر می‌گذارد.

  • مواد مقاوم: به دلیل ترافیک بالا، مواد باید در برابر خراش، اثر انگشت، مواد شیمیایی پاک‌کننده و ضربه (Vandal-resistant) باشند. فولاد ضد زنگ (Stainless Steel) با پوشش‌های PVD یا آلومینیوم آنودایز شده معمولاً ترجیح داده می‌شوند.
  • حفاظت از پنل: پنل‌ها باید درجه حفاظت (IP Rating) مناسبی در برابر نفوذ گرد و غبار و مایعات داشته باشند (حداقل IP54 برای محیط‌های داخلی پرتردد).

۳. اصول طراحی شستی‌های طبقات (LOP)

پنل طبقات  برای احضار کابین به طبقه مورد نظر استفاده می‌شوند و معمولاً در دو سمت راهرو در مقابل درب آسانسور نصب می‌شوند.

۳.۱. تعداد و مکان دکمه‌ها

در آسانسورهای تجاری با ترافیک بالا، سیستم‌های احضار باید حداکثر کارایی را داشته باشند.

  • دکمه‌های احضار: به روی شستی طبقات آسانسور دکمه فراخوانی به بالا و پایین، در سیستم‌های پیشرفته با کنترل مقصد، این مفهوم تغییر می‌کند.
  • ارتفاع نصب LOP: ارتفاع نصب باید با COP هماهنگ باشد، یعنی مرکز دکمه‌ها باید در حدود از سطح زمین نصب شوند تا دسترسی برای کاربران ویلچر حفظ شود.

۳.۲. نشانگرهای موقعیت و جهت حرکت

شفافیت در مورد موقعیت کابین بسیار حیاتی است تا از تماس چندگانه و سردرگمی جلوگیری شود.

  • نشانگرهای جهت (Direction Indicators): باید چراغ‌هایی با وضوح بالا بالای هر دکمه احضار نصب شوند که جهت حرکت کابینی که در حال آمدن است را نشان دهند.
  • نشانگر موقعیت کابین (Car Position Indicator – CPI): اگرچه CPI معمولاً در داخل کابین است، اما در لابی‌های شلوغ، یک نمایشگر بزرگ در بالای مجموعه شستی‌های طبقات می‌تواند موقعیت دقیق کابین‌ها را در زمان واقعی نشان دهد.

۳.۳. مقاومت در برابر خرابکاری و محیط

پنل طبقات آسانسور در فضاهای عمومی باز هستند و بیشتر در معرض دستکاری و آسیب‌های محیطی قرار دارند.

  • جنس بدنه: استفاده از قاب‌های ضخیم‌تر و پوشش‌های سخت‌تر برای پنل‌های بیرونی ضروری است.
  • دکمه‌های مقاوم: دکمه‌های LOP باید کمترین ارتفاع ممکن را از سطح پنل داشته باشند (Flush Mount) تا احتمال شکستن آن‌ها در اثر ضربه‌های مستقیم کاهش یابد.

۴. فناوری‌های نوین و طراحی هوشمند

با پیشرفت فناوری، روش‌های تعامل با آسانسور در حال تغییر است که بر طراحی فیزیکی شستی‌ها تأثیر مستقیم می‌گذارد.

۴.۱. پنل‌های لمسی (Touch Panels) در مقابل دکمه‌های مکانیکی

جایگزینی دکمه‌های فیزیکی با پنل‌ لمسی طبقات خازنی یا مادون قرمز (IR) در حال افزایش است.

  • مزایا: زیبایی‌شناختی مدرن، سهولت در نظافت (سطح کاملاً صاف)، و توانایی تغییر سریع پیکربندی بدون نیاز به تعویض سخت‌افزار.
  • معایب و ملاحظات: برای افراد کم‌بینا، پنل‌های لمسی فاقد بازخورد لمسی دکمه‌های مکانیکی هستند. در صورت استفاده از پنل‌های لمسی، باید سیستم‌های صوتی کمکی قوی و بازخورد لرزشی یا نوری قوی جایگزین بازخورد فیزیکی شوند. استانداردهای ارتفاع و کنتراست همچنان لازم‌الاجرا هستند.

۴.۲. سیستم‌های کنترل مقصد (Destination Control Systems – DCS)

در مجتمع‌های تجاری بسیار بزرگ، DCSها جایگزین شستی‌های سنتی در طبقات (LOP) می‌شوند.

  • عملکرد: کاربر قبل از ورود به آسانسور، طبقه مورد نظر خود را بر روی یک کیوسک یا پنل در لابی وارد می‌کند. سیستم سپس به طور هوشمند کابین مناسب را اختصاص می‌دهد.
  • تأثیر بر طراحی LOP: در این حالت، LOP به معنای سنتی (دکمه بالا/پایین) حذف می‌شود و جای خود را به یک رابط ورودی می‌دهد. این کار باعث افزایش ظرفیت حمل‌ونقل، کاهش توقف‌های غیرضروری و بهینه‌سازی جریان ترافیک می‌شود. طراحی این پنل‌ها باید بسیار واضح و مبتنی بر رابط کاربری گرافیکی (GUI) باشد.

نتیجه‌گیری

طراحی شستی‌های کابین و طبقات در آسانسورهای مجتمع‌های تجاری بزرگ، فراتر از یک تصمیم صرفاً زیبایی‌شناختی است؛ این یک نیاز مهندسی، ایمنی و عملکردی است. رعایت دقیق استانداردهایی مانند EN 81-70، اطمینان از دسترسی‌پذیری برای تمام کاربران، و انتخاب مواد با دوام بالا، ستون‌های اصلی این طراحی هستند.

در محیط‌های تجاری پرتردد، جایی که هر ثانیه در کاهش زمان انتظار اهمیت دارد، طراحان باید میان دوام فیزیکی، سادگی استفاده و فناوری‌های نوین (مانند DCS) تعادل برقرار کنند. در نهایت، یک شستی آسانسور موفق، شستی است که نه تنها زیبا به نظر می‌رسد، بلکه به طور ناخودآگاه و ایمن، کاربران را به مقصدشان هدایت می‌کند و کمترین میزان خرابی و بیشترین سطح رضایت کاربری را به ارمغان می‌آورد. سرمایه‌گذاری بر طراحی صحیح شستی‌ها، سرمایه‌گذاری مستقیم بر کیفیت تجربه کلی ساکنین و مراجعین مجتمع تجاری است.

دیدگاه ها بسته شده اند.