هر آسانسوری برای نصب شدن توی هر ساختمانی نیازمند فضاهایی هست که کابین، اتاق، و سایر موارد اون در این مکان ها قرار بگیرد تا در ضمن حفظ ایمنی کاربران بتوان تمامی بازدهی مورد نیاز رو از آسانسور گرفت در این مقاله قصد داریم تا تمامی فضا های مورد نیاز رو برای نصب اجزای آسانسور به شما عزیزان معرفی کنیم.
- اندازه شفت
شفت یا چاهی که آسانسور را در خود جای داده است باید دارای ابعاد کافی باشد تا تکنسین ها و تعمیرکاران آسانسور علاوه بر حرکت ساده کابین بتوانند در صورت لزوم به راحتی وارد آن شوند. آسانسورهای مسکونی استاندارد معمولاً به شفتی با کمترین حالت ممکن در ابعاد 150×150 سانتی متر (یا پنج فوت در پنج فوت) نیاز دارند. مدل‌های کوچکتر ممکن است به کانال‌هایی با ابعاد ۱۲۰×۱۲۰ سانتی‌متر (یا چهار در چهار فوت) نیاز داشته باشند. تا در ضمن رعایت استاندارد های مورد نیاز بتوان کارایی لازم را دریافت نمود.
- ابعاد کابین
ابعاد کابین بالابر عامل مهمی در فضای مورد نیاز برای نصب بالابر است. یک کابین آسانسور معمولی مسکونی معمولاً حدود 91 سانتی متر (سه فوت) عرض و 122 سانتی متر (چهار فوت) عمق دارد. اما مدل‌های کوچکتر را می‌توان به عرض و عمق ۹۱×۹۱ سانتی‌متر (۳×۳ فوت) فشرده کرد. اندازه کابین باید بر اساس کاربری مورد نظر انتخاب شود و اطمینان حاصل شود که کاربران، به ویژه افراد ناتوان، به راحتی می توانند آن را روی صندلی چرخدار قرار دهند.
آسانسور ها در ساختمان مسکونی
- ابعاد موتور خانه
هنگام ساخت اتاق های ماشین آلات بالابر، فضا باید برای اطمینان از عملکرد صحیح تجهیزات و رعایت استانداردهای ایمنی در نظر گرفته شود. یک اتاق ماشین آسانسور باید حداقل مساحت 3.3 متر مربع (تقریباً 36 متر مربع) و حداقل ابعاد دیوار 2.1 متر (تقریباً 7 فوت) داشته باشد. حداقل ارتفاع محفظه موتور باید 2.1 متر (تقریباً 7 فوت) باشد. با این حال، ارتفاع 2.4 متر (حدود 8 فوت) برای تامین نور و جریان هوا بهتر توصیه می شود. همچنین باید حداقل 45 سانتی متر (تقریباً 18 اینچ) بین دیوارها و اجزای ساختمان موتورخانه با تجهیزات تعبیه شده برای عملکرد صحیح و نگهداری ایمن این تجهیزات فاصله داشته باشد.
- فضا برای اجزای متحرک
علاوه بر شفت و کابین، باید برای قطعات متحرک بالابر که خارج از شفت هستند، فضایی در نظر گرفته شود. این فضا شامل تجهیزات الکتریکی و انواع ماشین آلات مورد نیاز برای راه اندازی آسانسور می باشد. همچنین باید فضای کافی برای دسترسی تعمیرکار یا تکنسین برای انجام تعمیرات و نگهداری این امکانات در نظر گرفته شود.
- عمق چاله آسانسور
در اکثر آسانسورهای معمولی، ترانشه باید 15 تا 30 سانتی متر (یا 6 تا 12 اینچ) عمق داشته باشد تا بتواند پرسنل سرویس و نگهداری آسانسور را در خود جای دهد. با این حال، بالابرهای پنوماتیکی برای شرایط بدون ترانشه طراحی شده اند و برای ایجاد ترانشه نیازی به حفر زمین ندارند.
- دسترسی به درب و کابین
عرض درب آسانسور عامل مهمی در تعیین فضای نصب سیستم می باشد. درهای آسانسور سبک استاندارد باید حداقل 81 تا 91 سانتی متر (یا 32 تا 36 اینچ) عرض داشته باشند تا ویلچرها علاوه بر افراد به راحتی وارد کابین شوند. برخی از مدل های کوچکتر ممکن است درهایی به عرض 53 سانتی متر (یا 21 اینچ) داشته باشند.
ابعاد مورد نیاز آسانسور
و به نکته ای که باید توجه داشته باشید این است که درون کابین آسانسور و در واقع همون جایی که مسافران، مراجعین و کاربران به آسانسور مراجعه میکنند باید دیواره های متناسب با شستی طبقات آسانسور که مالک و سازمده تصمیم دارد در آسانسور یا آسانسور های ساختمان خود که تعداد آن با توجه به نیاز و نظر متخصصین تعیین میشود طراحی کند تا اول فضای مناسبی برای استفاده کاربران از تمام دکمه های روی شستی طبقات وجود داشته باشد و در عین حال زیبایی پنل طبقات نظر افرادی که از آسانسور استفاده میکنند را جلب کند. تا در کنار شستی داخل کابین با کیفیت و زیبا تمام استاندارد های اندازه گیری رعایت شده باشد.